الرعينية

الرعينية هم أتباع اسماعيل بن عبدالله الرعيني.

تاريخه

هو منسوب إى «ذي رُعَين» من القبائل اليمنية. يبدو أن وفاته حدثت في السنوات الأولى من القرن الخامس.

سيرته

اسماعیل بن عبدالله رُعَینی از علمای قرن پنجم هجری در آندلس و معاصر ابن حزم ( متوفای سال 456 هجری قمری بود) است. وی در ابتدا از مسریه محسوب می شد، ولی در ادامه به عقایدی روی آورد که سبب تکفیر و طردش وی از طرف مسایر مسریه شد به گونه‌ای که حتی نوه ها و داماد وی نیز از او تبرّی جستند. این مسئله موجب شد تا اسماعیل بن عبدالله رعینی به زندگی مخفیانه روی آورد و از این جهت او را به عنوانی عابدی زاهد ستایش کردند.

عقائدهم

فرقه رعینیه معتقد به معاد جسمانی و این که انسان ها با اجسام شان از گورها بر خیزند، اعتقادی نداشتند. بلکه هماننند اسماعیلیه می گفتند فقط ارواح انسان ها است که مبعوث می شوند.