الفرق بين المراجعتين لصفحة: «الرعينية»

وی منسوب به «ذی رُعَین» و از تیره های یمنی بوده است. مرگ وی ظاهراً در سال های آغازین قرن پنجم واقع شده است.<ref>ابن حزم، الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ج1، ص390 و ج3، ص136</ref> <ref>عسقلانی ابن حجر، لسان المیزان، ج1، ص 643</ref>

    

اسماعیل بن عبدالله رُعَینی از علمای قرن پنجم هجری در [[اندلس|آندلس]] و معاصر [[ابن حزم]] ( متوفای سال 456 هجری قمری بود) است. وی در  ابتدا از [[مسریه]] محسوب می شد، ولی در ادامه به عقایدی روی آورد که سبب [[تکفیر]] و طردش وی از طرف مسایر مسریه شد به گونه‌ای که حتی نوه ها و داماد وی نیز از او  تبرّی جستند. این مسئله موجب شد تا اسماعیل بن عبدالله رعینی به زندگی مخفیانه روی آورد و از این جهت او را به عنوانی عابدی زاهد ستایش کردند.

<ref>ابن حزم، الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ج1، ص390 و ج3، ص136</ref> <ref>عسقلانی ابن حجر، لسان المیزان، ج1، ص643</ref>

فرقه رعینیه معتقد به [[معاد جسمانی]] و این که انسان ها با اجسام شان از گورها بر خیزند، اعتقادی نداشتند. بلکه هماننند اسماعیلیه می گفتند  فقط ارواح انسان ها است که مبعوث می شوند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی،چاپ دوم، ص 204 با ویرایش اندک</ref> <ref>غزالی محمد، الفرق و التواریخ،  نسخه خطی آستان قدس رضوی،  ص 184.

</ref>